Öfkenin ortaya çıkmasının nedeni genellikle her çocukta farklılık gösterir.
Bir ve iki yaşlarındaki bebekler çoğunlukla açlıktan, sesten, ışıktan, kalabalıktan dolayı öfkelenir.
3 yaşa kadar olan süreçlerde ise çocuklar hala konuşmaya çalıştıkları için kendini tam olarak ifade edemezler ve bununla beraber sinirlilik hali yaşayabilirler. Çünkü o yaşta çocuklar kendilerini dünyanın merkezinde görürler ve istedikleri her şeyi yaptırmaya çalışırlar.
Okul öncesi dönem ise duyguları kontrol etmekte zorlanılan dönemdir bu yüzden öfkeli tutumlar sergilenebilir. Haksızlığa gelemeyen okul çağındaki çocuklarda genel olarak bu duyguları yaşayabilirler.
Çocuklar düşüncelerini, isteklerini tam olarak ifade edebilecekleri dil becerilerine henüz sahip olamadıklarından ve duyguları yetişkinlere göre daha sık iniş çıkış gösterdiğinden dolayı öfke nöbetleri de gelişiminin bir parçası haline gelir.
Peki öfke nöbetlerini nasıl yönetmeliyiz?
Öfke nöbeti yaşarken tepkisiz kalmalısınız. Asla siz de öfkeyle karşılık vermemelisiniz!
Öfke nöbetlerinin hemen arkasından çocuğunuzun istediği şeyi vermemeli ya da yapmamalısınız. Eğer ağlayıp tepinirken susması için istediğini kabul ederseniz bunun işe yaradığı düşüncesi gelişir ve her isteği için bu yolu kullanmaya başlayabilir.
Eğer öfke patlaması ndan evvel isteğine hayır dediyseniz tutarlılığınızı bozmamalı, geri adım atmamalısınız. Başta onu çok zorluyor gibi görünse de çocuklar tutarlı anne-babaların varlığına daha çok ihtiyaç duyarlar.
Çocuk sakinleştikten sonra problemi konuşun, nasıl çözümleyeceğinizi ve başka seçenekleri tartışın, eğer yaşı küçükse sunduğunuz iki-üç seçenekten birini tercih etmesini isteyebilirsiniz.
Öfke patlamaları ile kendisine, çevresine zarar verici davranışlar sergiliyorsa saldırganlığa ve şiddete başvuruyorsa bu davranışları dikkate almalı, nedenlerini bulmalı ve gerektiğinde psikolojik destek almalısınız.