Öfkemiz sonuçtur aslında. Birçok engellenmenin, anlaşılmamanın sonucu olarak ortaya çıkar. Birden fazla etkeni, duyguyu içinde barındırır. Öfkeliyken neden olan olayların üstüne düşünüp durur çoğumuz kendimize kızar, kendimizi sorguya çekeriz:
Nefret ediyorum bu bölümden niye seçtim sanki, şimdi nasıl geçeceğim sınavları? Nasıl iş bulacağım?!! (pişmanlık, korku)
Neden getirdi ki beni buraya kimse benimle ilgilenmiyor, bakmıyor bile! (değersizlik, gerginlik)
Nerde nasıl davranacağımdan bir kerecik emin olsam böyle bir hayatım olmazdı hiçbir şeyi beceremiyorum!! (Suçluluk, depresyon, yetersizlik)
Yukarıdakilere şiddeti yüksek olmasa da günlük hayatımızdan çokça örnekler verebiliriz.
Çeşitli olayların, duyguların, yaşanmışlıkların, imgelerin etkisiyle ortaya çıkması öfkeyi hayatımızda sıklıkla karşılaştığımız bir duygu haline getirir yani oldukça doğaldır; kaçınılması, bastırılması, görmezden gelinmesi gerekmez. Hatta bastırmak, zihnimizde ve bedenimizde oluşturduğu enerjiyi dışarı atamamak sağlığımızı bozabilir. Ancak burada dikkat edilmesi gereken nokta öfkemizi dışa vururken saldırganlık göstermemek; kendimize, sevdiklerimize zarar veren davranış şekillerini benimsememektir. Tüm mesele öfkeyi kabul etmek ve kötü enerjisini uzaklaştırmanın en zararsız yolunu bulmaktan geçiyor.
Gevşeme egzersizleri, nefes egzersizleri, bilişsel davranışçı terapi, düşüncelere müdahale ve davranışa müdahale ile öfke patlamaları, öfke kontrol bozukluğu, stres, gerginlik gibi durumlara mahal vermemek gerekiyor hem kendimizin hem de başkalarının kalbini kırmamak gerekiyor değerli okurumuz.